Kara Delikler
Yıldızlar; Ürettikleri enerjiyi kullanarak ışıyan, yüksek sıcaklık ve basınç halinde bulunan yerçekimleri ile bu kuvvetleri bir arada tutan gaz bulutlarından oluşan yoğun madde yığınlarıdır. Nükleer füzyon sayesinde devasa miktarda enerji ile hidrojen atomlarını helyuma dönüştürür. Işıma durumunda bulunan bu enerji, kütle çekimine karşı itme uygulayarak iki kuvvet arasında bir denge sağlamaktadır. Çekirdekte füzyon yaşandığı müddetçe yıldız da stabil kalır. Yıldızların kütlesi artııkça çekirdekteki ısı ve basınç, daha ağır elementler oluşmasını sağlar.(Hidrojen -> Helyum -> Carbon -> Neon -> Oksijen -> Silisyum -> Demir.) Bu elementler demire ulaştığında füzyon sırasında herhangi bir ışıma olmaz. Demir bir süre yıldızın merkezinde birikir ve bu durum kütle çekim ile ışıma arasındaki dengeyi bir hayli bozar. Çekirdek çökmeye başlar, yıldız çok küçük bir zaman diliminde çok hızlı bir şekilde çekirdeğine daha çok kütle aktararak patlar. Bu olaya süpernova denmektedir ve bu olay sonucunda demirden daha ağır elementler oluşur ve yıldız ölür. Bu patlama sonucubir Nötron yıldızı veya yıldızın kütlesi yeterli ise bir Kara Delik oluşur. Kara Deliğe baktığınızda göreceğiniz şey Olay Ufkudur. Kara Deliğe baktığınızda etrafında ışık olan Karanlık bir küre görürsünüz. Kara Delikler ışığı yansıtmadıkları ve ışığı içlerine hapsettikleri için sanki etraflarını vakumluyorlarmış etkisi yaratırlar. En Büyük Kara Delik S5 0014+81'dir yaklaşık olarak güneşimizin kırk milyar katı kütleye sahiptir. Samanyolu'nun Merkezindeki Süper kütleli
kara delik Sagittarius A*'dır. Kara deliklerin buharlaşıp enerjilerini kaybetmeleri Hawking Işımasına dayanmaktadır. Boşlukta yoktan var olup tekrar birbirini yok eden sanal parçacıklar vardır, bu olay tam olarak olay ufkunda gerçekleştiğinde kara delik giderek hızlanan bir enerji kaybetme sürecine başlar.
Yazar: Kubilay Kılıç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder